تاریخچه هیجان انگیز به وجود آمدن ریمل از ابتدا تا به امروز

تاریخچه هیجان انگیز به وجود آمدن ریمل از ابتدا تا به امروز بسیار شنیدنی، جالب و جذاب می باشد. شاید براتون جالب باشه که بدونید این چیزی که ما بهش می گیم ریمل، در اصل اسم نوعی ماسکارا بوده و ریمل نام یک برند آرایشی فرانسوی بوده که از بس با کیفیت بوده و در ایران طرفدار داشته به جای اسم ماسکارا بین همه جا می افته و جالب تر از اون که نام ریمل در قدیم سرمه بوده. البته ما نمونه های این اسم گذاری را در کشورمون زیاد داریم مثل ژیلت یا …….

راستش را بخواهید می خواستم در مورد ریمل و استفاده از آن برای شما صحبت کنم اما وقتی به مقالات دوستان مراجعه کردن احساس کردم چیزی از قلم افتاده و اون داستان به وجود ریمل هستش. وقتی مشغول سرچ بودم در مقالات خارجی مطالبی را خوندم که برای خودم بسیار شنیدنی و جالب بود و با خودم گفتم بهتره داستان شیرین و جذاب به وجود آمدن ریمل را برای شما به اشتراک بگذارم. اما خوبه اول بدونیم ریمل چیه و راجع به چی می خواهیم صحبت کنیم.

ریمل چیست؟

ریمل ماده آرایشی بوده که معمولا برای آرایش و تقویت مژه استفاده می شود. ریمل مژه ها را تیره، ضخیم، بلند، حجیم یا مشخص تر می کند. دیکشنری انگلیسی کالینز ریمل را اینگونه تعریف می کند: (( ماده ای آرایشی برای تیره کردن، بلند کردن، فر کردن، رنگ کردن و پرپشت کردن مژه ها که با برس یا میله استفاده می شود.)) فرهنگ لغت انگلیسی آکسفورد (OED) اضافه می کند که گاهی اوقات از ریمل برای ابروها نیز استفاده می شود.

OED همچنین به انتشار اولین ریمل به شکل امروزی در اواخر قرن نوزدهم اشاره دارد. در سال 1886، کاتالوگ Peck & Snyder تبلیغ می کند: (( ماسکارو یا آب آرایشی… برای تیره کردن ابروها و سبیل ها بدون چرب کردن و برجسته کردن آنها.)) در سال 1890، فرهنگ لغت قرن، ریمل را به عنوان (( نوعی رنگی که توسط بازیگران برای ابروها و مژه ها استفاده می شود )) تعریف کرد.

آنچه مشخص است ریمل ابزاری آرایشی برای زیباتر دیده شدن چشم ها می باشد که بر روی مژه یا ابرو اعمال می شود. ریمل ها به طور معمول در یکی از حالت مایع، پودر یا کرم مانند هستند. رایج ترین شکل ریمل مایع درون لوله ای با برس است. ریمل های جدید دارای فرمول های مختلفی بوده ولی آنچه که در همه ی آنها یکسان است وجود رنگدانه ها، روغن، موم و مواد نگهدارنده می باشد.

تاریخچه ریمل

کلمه اسپانیایی máscara به معنای “نقاب” یا “لکه” و کلمه ایتالیایی maschera به معنای “نقاب” ریشه های احتمالی ریمل هستند. کلمه پرتغالی máscara به معنای «ماسک» و ریمل به معنای لکه یا لکه تیره است. شواهدی وجود دارد که کلمه عربی مسخره یا بوفون ریشه ماسکارا باشد. این کلمه به زبان عبری משקרות (MaSQROTh) در متن اشعیا مربوط به چشمان زنان یافت شده است. رساله های لاتین گاهی اوقات در اشاره به جادوگران از کلمه ریمل استفاده می کردند.

اسناد مربوط به حدود 4000 سال قبل از میلاد به ماده ای به نام سرمه اشاره دارد که برای تیره کردن مژه ها، پلک ها و ابروها استفاده می شد. از سرمه برای پوشاندن چشم ها استفاده می شد و اعتقاد بر این بود که ارواح شیطانی را دفع می کند و از روح مردان و زنان محافظت می کند.

آن زمان از ماده ای به نام گالن، مالاکیت و زغال چوب یا دوده، مدفوع تمساح. عسل و آب برای ساخت سرمه استفاده می کردند. فکرشو بکنید مدفوع تمساح، بگذریم از طریق نفوذ مصر، استفاده از سرمه در امپراتوری های بعدی بابل، یونان و روم ادامه یافت. پس از سقوط امپراتوری روم، سرمه در قاره اروپا از بین رفت ولی به طور گسترده در خاورمیانه برای اهداف مذهبی مورد استفاده قرار می گرفت.

دوران ویکتوریا و ترویج لوازم آرایشی

در دوران ویکتوریا، افکار اجتماعی به طور اساسی به سمت ترویج لوازم آرایشی تغییر کرد. تلاش‌های زیادی برای ایجاد مژه‌های بلند و تیره صورت گرفت. آن زمان مخلوطی از خاکستر یا آبغوره و آب سنجد را در بشقاب گرم می کردند و مخلوط گرم شده را به مژه هایشان می زدند.

محصولی که امروزه مردم آن را ریمل می شناسند تا قرن نوزدهم تولید نشد. شیمیدانی به نام یوژن ریمل را با استفاده از ژله نفتی تازه اختراع شده  ساخت. نام ریمل مترادف با این ماده شد و امروزه در زبان های پرتغالی، اسپانیایی، یونانی، ترکی، رومانیایی، فارسی و در سراسر اقیانوس اطلس به « ریمل » ترجمه می شود.

تقریباً در همان زمان، در سال 1915، توماس لیل ویلیامز ماده بسیار مشابهی را برای خواهرش میبل ایجاد کرد. در سال 1917 او به تولید انبوه ریمل پرداخت و نام کمپانی خود را  را از محصول Maybelline گذاشت.

ریمل تولید شده توسط این فرد متشکل از ژله نفتی و زغال سنگ در یک نسبت تنظیم شده بود. این ژل کثیف و به شدت غیر بهداشتی بود. بعد از آن تلاش های بسیاری شد برای ارائه محصولی با کیفیت بهتر که البته هیچ پیشرفت قابل توجهی تا سال 1957 با نوآوری هلنا روبینشتاین رخ نداد.

این اولین نسخه ریمل تجاری تولید شده به نام Maybelline است. 

برای استفاده از این ریمل کیک باید برس همراه بسته را خیس می کردند و داخل کیک ریمل می مالیدند تا به مواد ریمل آغشته شده و سپس روی مژه ها اعمال می کردند. این ریمل نیاز داشت تا خشک شود. برای مطالعه بیشتر در مورد ریمل های قدیمی لینک زیر را کلیک فرمایید.

Cake mascara

الیزابت آردن و هلنا روبینشتاین

رویدادهایی که منجر به پیشرفت روبینشتاین شد در اوایل قرن بیستم در پاریس آغاز شد. در آنجا، در پایتخت مد جهان، ریمل به سرعت محبوبیت پیدا کرد و استفاده از آن رایج شد. الیزابت آردن و هلنا روبینشتاین، دو غول صنعت زیبایی آمریکا،در این زمینه پیشرو بودند. پس از جنگ جهانی اول، مصرف کنندگان آمریکایی مشتاق محصولات جدید شدند.

روبینشتاین و آردن با احساس فرصت، برندهای لوازم آرایشی خود را که شامل ریمل می‌شد، راه‌اندازی کردند. با تلاش این دو رقیب و تغییر خلق و خوی آرایشی عموم، ریمل در نهایت در جامعه آمریکا مورد احترام و محبوبیت قرار گرفت.

اختراع عکس و فیلم متحرک باعث محبوبیت و استفاده بیشتر از ریمل در آمریکا شد. تصاویر متحرک به ویژه استاندارد جدیدی از زیبایی و جذابیت جنسی را تبلیغ می کردند. بازیگران زن مشهور دوران سینمای کلاسیک، مانند تدابارا، پولا نگری، کلارا باو، گرتا گاربو، مارلن دیتریش، بت دیویس، و ژان هارلو، به شدت به ریمل برای ظاهر پر زرق و برق خود وابسته بودند.

امیدوارم مطالعه مقاله ی (( تاریخچه هیجان انگیز به وجود آمدن ریمل از ابتدا تا به امروز )) تا به اینجا برای شما جذاب بوده باشه.

اتفاق بد در دنیای ریمل

در سال 1933، زنی که در اسناد دادگاه به نام خانم براون شناخته می‌شود، رضایت داد که مژه‌هایش را برای همیشه رنگ کنند. متأسفانه، محصول Lash Lure از پارافنیلن دی‌آمین، یک ماده شیمیایی بسیار سمی برای بدن، ساخته شده بود. در آن زمان، مواد آرایشی توسط اداره داروی فدرال کنترل نمی شد و در ضمن خطرات پارافنیلن دیامین ناشناخته بود. چند ساعت پس از درمان، خانم براون علائم شدید سوزش چشم را تجربه کرد.

تا صبح روز بعد، چشم‌های خانم براون دچار زخم‌هایی شده بود که تراوش کرده و متورم شده بود.  استفاده از لش‌لور منجر به نابینایی خانم براون و پانزده زن دیگر شد و همچنین باعث مرگ دیگری از طریق عفونت باکتریایی شد. بعد از حادثه لش لور و چندین مورد دیگر مانند آن، که در کتاب روث دیفورست لمب با عنوان اتاق وحشت آمریکا ثبت شده است، کنگره در سال 1938 به سازمان غذا و دارو (FDA) حق نظارت بر لوازم آرایشی و بهداشتی را اعطا کرد.

1975 سال تحول در دنیای ریمل 

سالها بعد در سال 1957، روبینشتاین فرمولی ایجاد کرد که ریمل را از یک کیک سخت به کرمی مبتنی بر لوسیون تبدیل کرد. او ریمل جدید را در لوله ای بسته بندی کرد تا با برس فروخته شود. برای استفاده، کرم را روی برس فشرده می‌کردند و روی مژه‌ها می‌مالیدند. اگر چه هنوز با ریمل های امروزی متفاوت بود اما شروعی بود برای ساخت ریمل های امروزی با کیفیت بهتر و بدون آسیب برای چشم و سلامتی بدن.

در آن سال میله ی شیارداری به ثبت رسید که استفاده از ریمل را آسان تر می کرد. بعدها این میله ی شیار دار به برس های امروزی تغییر شکل داد. تغییر در اپلیکاتور باعث شد تا استفاده از ریمل راحت تر شود و محبوبیت آن افزایش یافت.

امروزه ریمل کاربردهای متفاوتی چون حجم دهنده، بلند کننده و افزایش دهنده مژه و تقویت کننده مژه را دارد. ریمل های تقویت کننده مژه که ساخته شده از مواد گیاهی و فرمول غنی شده با انواع ویتامین و مواد معدنی تغذیه کننده مژه می باشد امروزه طرفداران زیادی دارد. مواد تشکیل دهنده و فرمولاسیون  همه ریمل ها دارای رنگدانه، روغن و موم می باشد.

رنگدانه های آرایشی

رنگدانه های ریمل سیاه و  مشابه رنگی است که مصریان و زنان ویکتوریایی استفاده می کردند. ریمل های سیاه و قهوه ای معمولاً با استفاده از اکسیدهای آهن رنگ می شوند. برخی از ریمل ها حاوی اولترامارین آبی هستند. ریمل از مخلوط پایه ای از رنگدانه ها، موم ها و روغن ها با اجزای مختلف حمایتی تشکیل شده است. رنگدانه های ریمل معمولاً شامل اکسیدهای آهن و دی اکسید تیتانیوم هستند که رنگ دلخواه را به ریمل می دهند.

دی اکسید تیتانیوم (TiO2) بیش از 65 درصد از حجم فروش رنگدانه های معدنی را تشکیل می دهد. TiO2 به رنگدانه رنگ سفید می دهد در حالی که اکسیدهای آهن مختلف رنگ های مختلفی مانند قرمز، زرد، قهوه ای و سیاه را ارائه می دهند. اندازه ذرات رنگدانه های مات از 0.2-0.3 میکرومتر متغیر است.

روغن، موم و غیره

در میان بسیاری از روغن های مورد استفاده برای ساخت ریمل بیشتر می توان روغن بزرک، روغن کرچک، روغن اکالیپتوس، لانولین و روغن سقز را یافت.  روغن کنجد نیز معمولا استفاده می شود.  موم‌هایی که معمولاً در ریمل یافت می‌شوند، موم پارافین، موم کارناوبا و موم زنبور عسل هستند.

اثرات مطلوب ریمل بیشتر مربوط به تنوع مواد تشکیل دهنده بوده. ریمل های مقاوم در برابر آب به مواد آبگریز مانند دودکان نیاز دارند. ریمل های غیر مقاوم در برابر آب دارای مواد پایه ای هستند که در آب محلول هستند.  ریمل‌هایی که برای بلند کردن یا فر کردن مژه‌ها طراحی شده‌اند، اغلب حاوی الیاف نایلونی یا ابریشم مصنوعی هستند.  علاوه بر این، سرزین، صمغ کتیرا، و متیل سلولز مواد تشکیل دهنده معمولی هستند و به عنوان سفت کننده عمل می کنند.

ساخت ریمل

در این قسمت از مقاله ی ( تاریخچه هیجان انگیز به وجود آمدن ریمل از ابتدا تا به امروز ) در مورد ساخت ریمل مطالبی را بیان خواهیم کرد. ریمل اغلب به صورت روزانه در سراسر جهان استفاده می شود. تنها در سال 2016، مصرف کنندگان ایالات متحده 335.6 میلیون دلار برای 10 برند برتر ریمل خرج کردند. در یکی از روش‌های تولید که به آن بی آب گفته می‌شود، همه موم‌ها، روغن‌ها و رنگدانه‌ها به طور همزمان مخلوط، حرارت داده می‌شوند تا ترکیب شده و ماده یکپارچه ریمل به وجود آید. روش جایگزین، به نام امولسیون، با ترکیب آب و غلیظ کننده ها شروع می شود.

به طور جداگانه، موم ها و امولسیفایرها با هم ترکیب می شوند. سپس رنگدانه به صورت جداگانه به هر دو مخلوط اضافه می شود. در نهایت همه در یک هموژنایزر ترکیب می‌شوند که به عنوان یک همزن با سرعت بالا عمل می‌کند تا روغن‌ها، آب، موم‌ها و امولسیفایرها را کاملاً مخلوط کند. این مواد به طور طبیعی یکدیگر را دفع می‌کنند. ماندگاری ریمل اغلب بین دو تا چهار ماه است.

تبعات مواد آرایشی بی کیفیت

لوازم آرایشی چشم  اغلب دارای سرمه، کجل، الکهال، سورما، تیرو، توزالی یا کوالی بوده که خطر مسمومیت با سرب را به همراه دارند. به عنوان مثال، سرب، معمولاً به شکل سولفید سرب، گاهی بیش از نیمی از وزن محصولات سرمه را به خود اختصاص می دهد. طبق تعریف سازمان بهداشت جهانی محصولاتی که دارای سرب بوده استفاده آنها در لوازم آرایشی ممنوع می باشد.

محصولات همچنین ممکن است حاوی انواع مواد دیگر مانند آلومینیوم، آنتیموان، کربن، آهن و ترکیبات روی و همچنین کافور و منتول باشند. مهمترین آسیبی که از ریمل نامرغوب به چشم و مژه می رسد ایجاد گل مژه یا متورم شدن پلک ها می باشد.

گل‌زدگی و تورم پلک‌ها به عنوان بیماریهای آلرژیک شناخته می شوند که بر اثر استفاده از مواد آرایشی بی کیفیت مانند ریمل ایجاد می شود. حساسیت معمولاً به دلایل موادی چون متیل پارابن، پودر آلومینیوم، ceteareth-20، بوتیل پارابن یا بنزیل الکل ایجاد می‌شود. گاهی اپلیکاتور ریمل خود مسئله ساز بوده. زمانی که براش مژه به خوبی تمیز نشود محتویات ریمل در آن رسوب کرده باقی مانده و خود تبدیل به ترکیبی بسیار مضر برای چشم و مژه می شوند که با هر بار استفاده از براش تشدید می شود.

دقت در انتخاب ریمل

دقت در انتخاب ریمل کمک میکند تا شما با آگاهی دقیق تری ریمل مورد نظر خود را انتخاب کنید و از بیماری هایی که یک ریمل نامرغوب منجر می شود در امان باشید. همیشه در هنگام خرید این سوال را فراموش نکنید که آیا ریمل پیش نهاد شده دارای مواد سمی و مضر است و بعد از گرفتن جواب نسبت به خرید آن اقدام نمایید.

امیدواریم مطالعه ی مقاله ی (تاریخچه هیجان انگیز به وجود آمدن ریمل از ابتدا تا به امروز ) برای شما جالب و خواندنی بوده باشد. در انتها باید بگوییم فروشگاه برلیان سبز در مجموعه بی نظیر و کمیاب خود بهترین ریمل ها را از برترین و با کیفیت ترین برندها گردآوری کرده است. کافیست به صفحه مربوط به ریمل رفته و تنوع محصولات ما را مشاهده کنید.

این مژده را به شما بدهیم که ما در برلیان سبز در مورد ویژگی های هر محصول به طور کاملا دقیق و درست مطالبی بیان کرده ایم و توضیحات مشخصی را در مورد هر محصول ارائه داده ایم. مطمئن هستیم که با مطالعه ویژگی های محصول مورد نظر خود انتخاب بهتری خواهید داشت.